La remesa daus pechats o pecats.

La sason de Carnaval es una bona eschaison o escasença de far lo punt sus l’annada passada. Sus çò qu’avem fach de brave e sus çò que vau melhor d’oblidar. Lo jorn de Dimarç Gras en particulier, es lo moment essenciau per reglar sos sòldes de tots comptes emb çò e los que nos fan esmalir tota l’annada. Problemas de familha, patrons que nos embestia, traquanards de totas menas que nos an puirit la vita e veiqui Carnaval, aqueu brave Petaçon que s’embarca tot dins las flamas daus lenher.

Catarsia collectiua, quela ceremonia es essenciala a la coesion dau grope. Per un còp i a la possibilitat de udlar son òdi, sa dolor, son mauvoler en tota libertat sens n’aver vergonha. Caramentrant drubís las pòrtas aus excès e a las folias que las reglas de la societats autorisan pas de far d’abituda. Es lo moment de se trufar daus poderós, daus orgulhós, daus fiers que se cresen mai fin que los autres màs qu’an tot parier qu’un cròs per chiar.

E, aquesta annada d’eleccions es particulierament propicía a daus jutjaments vius e politics. I a aqui manera de far passar lo messatge aus elegits que voldrián plan escotar per un còp la crida dau pòple. Çò que se ditz sovent dins quelas parodias de justicía onte vesen acusat Carnaval, qu’es una critica druberta e viva dau mauèsser de la societat, de la comuna, dau governament, dau pays en generau. La denonciacion serv tant a liberar dau pès de la pression sociala que de menar a l’aer liure e en public daus problemas prigonds que puirrissen la vita daus ciutadens.

Laidonc, se voletz me’n creire. Per un còp, brave monde, eissaiatz de nos far un pauc pertot daus braves jutjaments de Carnaval ente tot se dirà e se podrà dire. Fau restar de laissar quela ceremonia tradicionala aus enfants. Fau que los adultes se la tornessen prendre en man per li rendre sa vocacion politica e ciutadena. Que viva Carnaval e que per un còp Petaçon siá pas condamnat per ren.