Una signalisacion bilinga, per qué far ?

Sovent, quora me tròbe de parlar de l’interest de desvelopar la signalisacion bilinga franco-occitana, i a totjorn quauqu’un per se trobar de contre :
o E quò servirà de ren !
o E quò vai enquera costar de l’argent !
o E aqui qu’es la França !
o E patin e cofin !
Que voletz, qu’es entau. I a de las gens coma lasqualas fau totjorn justificar çò que pòt se comprendre aisidament emb nonmàs un pauc de volontat e de logica.
‘Laidonc, vau eissaiar de vos balhar quauques arguments per puesser respondre correctament aus pissa-vinagres que vendràn vos testar la testa ad aqueste perpaus.

D’en prumier, perqué faudriá pas desvelopar en Peirigòrd quela signalisacion bilenga qu’existis desjà en Bretanha, en Còrsa o d’enquera au País Basc ? Sem pas mens perigordins que los bretons son bretons, e quò nos fai pas mens francés per tant. Nòstra terra a una de las mai vielhas realitats administratiuas de França. Lo Peirigòrd aviá desjà son decopatge de uei ad un temps que la França era enquera màs un pitit bocin de territòri a l’entorn de Paris. Avem donc lo drech de far apareisser nòstra realitat autant coma las autras regions de França. E dins un monde que se perd de mai en mai sos reperatges, avem aqui una eschaison d’apareisser en tant que realitat culturala dins l’Euròpa pluriculturala de uei.
D’en segond, la bi-signalisacion es una marca d’identificacion territoriala. Lo torista que d’intra dins un Peirigòrd ente los panneus son en francés e en occitan se tròba menat dins un exotisma de l’interior. En mesma temps qu’es en vacanças en França, a quauque part la sensacion estranha de se permenar a l’estrangier. Renforçar l’identitat per la diferenciacion visibla de nòstre país se mostrarà leu leu un bona estrategia dins lo desvelopament toristic dau despartament.
Enfin, la lenga e la cultra d’òc forman un ensemble que se pòt pas desparelhar de l’identitat dau Peirigòrd. Nòstre país sens l’occitan auriá perdut dempuei longtemps son arma. Ad un moment ente nòstra lenga milenària es en dangier de mòrt, li rendre una novela vita sus los paneus li donarà una bela volada que menarà mai de monde a comprendre l’interest de far viure queu tresòr. Qui ausarà refusar de drubir daus cors d’occitan dins las escòlas de Dordonha se la lenga a una vertadiera reconeissença sociala ?

Vos lo dise simplament pòt pas i aver d’oposicion racionala au fach de passar a la bi-signalisacion frances-occitan en Peirigòrd. O ‘laidonc que serián qui de las rasons portadas per lo mespres e l’òdi de nòstra vielha lenga d’òc.