Un brave solelh lusis sus la França

Sabe pas si avetz remarcat màs a chasque còp qu'un parc d'atraccions, qu'un chasteu, o qu'una region vòu far de la reclama per se a la radiò indica totjorn a quant d'oras se tròba son luec de Paris. Me rapele enquera quela publicitat sus los chasteus de la Leira que se disián a nonmàs doas oras de distança. Màs doas oras de que ?! Me fauguèt a l'espòca un pauc de temps per comprendre que quela reclama s'adressava pas au monde de Starsborg e pas mai de marselha, màs nonmàs aus francilians. Los chasteus de la Leira eran situats a doas oras (evidentament de Paris) e quo es tot çò que comptava.
E òc, que voletz, qu'es entau dins nòstre brave país, ne'n i a que son un pauc mai considerats que non pas d'autres, o bentot representan mai un cuer de cibla coma se ditz dins la comunicacion. D'un autre biais, fau pas s'estonar que de la reclama fachas per daus parisencs per losquaus lo monde se resta aus barris d'Orleans puessen integrar totas las diversitats de nòstre país.
De la mesma maniera, sei totjorn estonat que contunhen de parlar, a chasca debuta de vacanças, a la television coma a la radiò, daus tampons dins lo sens daus desparts. A veire de pus prèp la mapa, queus problemas son subretot concentrats a l'entorn de Paris. Ieu, tròbe pas sovent de monde sus la rota per m’empeschar de quitar mon ranvers.
En França, ai sovent la desagradiua sensasiua d'ésser considerat coma un citiudian de segonda zòna., un estrangier de l’endedins que n’auriá paguna plaça dins la preocupacions nacionalas. Quo es un pauc coma se l'ensemble daus medias s'adressava nonmàs ad una minoritat que demòra a la Granda Vila, e dont la sola occupacion es de se’n anar a l'esqui e a la mar segond la sason, pendent que durent queu temps lo resta de la populacion, ilhs de la « Provincia » coma zo disen, los regardan passar en una lonja transumança rituala.
Ieu, demòre pas en « Provincia ». Demòre en Peirigòrd, una region mai vielha que la França. E quora chas ieu la terra a set, quora la mendra lucheta pòt li botar lo fuòc, m'agrada pas gaire de veire a la meteò que i aurà enquera per la jornada « un brave solelh e qu'urosament las vacanças son pas en dangier ».
A quand una autra faiçon de veire la França, non pas de naut en bas coma una mapa dau malhum sncf màs pus leu d’una maniera mai egalitara e transversala ? Benleu, qu'ad aqueste moment la rompadura d'entre la vila e la campanha dont saben, sembla, jamai la rason desapareissarà enfin.