L’antifrasa per governança.

L’antifrasa per governança.

Après una annada de gouvernança Sarkozista me fau confessar que sei pas deçaugut, p’un piau ! L’òme es fin, coma una perla, e a reussit a dire tot e son contrari en bastir en vertadiera metòda politica l’utilisacion de l’antifrasa a tots los niveus. Ne’n voletz daus exemple, e ben ne’n veiqui. Quand se parla d’una governança umile e econòma, fau comprendre explosion daus frais de representacion au chap de l’Estat bling bling : 300 000 € per las robas e los restaurant de Rachida, 200 000 € per botar en plaça l’estudiò per l’intervusda dau president, 500 000 € per preparar l’anonça dau tot pitit plan de melhorament daus barris, …, e n’i a tant enquera. Quand lo ministre de l’educacion dich qu’anem melhorar las condicions d’ensenhament, fau entendre de clàças clafidas d’escolans, una disparicion programada de las opcions, de l’occitan per exemple, e la suppression de 80 000 ensenhaires en 5 ans. Quand se parla de refòrma de la secu, fau comprendre recession e medecina a doas vitessas, mens de remborassament, mai de mutuala e d’assegurança privadas. Si auvissetz parlar daus drechs de l’òme e de sa desfensa, s’agís daus drechs de l’òme blanc, crestian e européenc, pas de los de l’african, dau tibetan o dau tchetchena : anem riscar de potinhar los beus de queu monde noveu.
Zo vos dise, jamai dempuei longtemps avián pas agut drech a una tala dicotòmia d’entre lo discors oficiau e la realitat de la pratica governamentala. Vos ai donat nonmàs quauques exemples e n’ia mai enquera e dins aquela debuta d’estiu me demanda ben çò que vai nos arribar pendent las vacanças e a la rintrada propchena. Lo pire es benleu enquera per venir. E ieu, pratique pas l’antifrasa.